زندگی روی تِرِدمیل دایر است. تا وقتی که که با همان سرعت رویش راه می روی (یا احیاناْ می دوی) کاری به کارَت ندارد. اما اگر یک لحظه بایستی و به آنچه می کنی شک کنی٬ فکر کنی و ... گوروپس!... پرتت می‌کند سمت دیوار بتونی!
*
اخیراْ کشف کردم که دو چیز مرا خوشحال می‌کند:
۱) بعد از ۷ ماه کار کردن بالاخره حقوق بگیرم.
۲) بولینگ بازی کنم!
*
به خاطر کهولت سن است؟... یا مادرزادی؟... یا انتخابی؟
بعضی چیزها را یاد نمی‌گیرم به جان شما!
از اولیش که شدیدا استقبال می کنم اما بولینگو تاحالا امتحان نکردم:))
به الهام: منم اولین بارم بود امتحان می‌کردم. خیلی عالی بود. فقط ۲۴ ساعت بعدش دست و بازوت یه کم از کار می‌افته :))