تقدیم به همهء ارشادگرانِ بی‌مغز

...

بیا پنجره‌ها را ببند

دست‌های مرا ببند و

دهان مرا ببند٬

باز به هر سو که بنگرم

تو آوازی خواهی شنید!

می‌گویی چشم‌های تورا نیز خواهم بست

باز به هر چه بیندیشم٬ تو آوازی خواهی شنید!

چه خاکسترم در تخیل باد و

چه بی‌گورم بر عرش آب.

 

چه کنم٬ شاعرم!

من مجبور به اقرارِ این قرائتِ سبزم!

ع.ص