آدمی چه می‌تواند بکند

فرسنگ‌ها دور از نوازش‌های آشنا

گاهی

تنها کافیست

کسی کنار تختت بنشیند

تنها،

بی‌صدا

کنار تختت بنشیند

تا بخوابی!

از صداها دور افتاده‌ام

و دیگر نمی‌خندم

از پشت خط می‌گوید:

زنانگی‌ات کجاست؟

من

آشفته

نگاهی می‌اندازم به اندام خموده‌ام

هراسان می‌گویم:

اینجا نیست!