آه عزیزم٬بی شک ما دیوانه ایم!

مادامیکه جسمهایمان یکدیگر را به فراموشی می سپارند روحهایمان آن بالاها همدیگر را به سختی در آغوش گرفته اند و به اشکهای وقت و بی وقت شبانهء من وتو می خندند.

و این حُزن انگیزترین سمفونی ای است که به عمر خود شنیده ام!