روزنگار |
اولاْ که: دوستان عزیزتر از جان٬ حق با شماست باید عکس هم همراه سفرنامه باشد. اما اگر کمی بنده را تحویل میگرفتید و فتوبلاگم را مرتب چک میکردید عکس هم میدیدید. (دو نقطه دی) حالا لینکش را هم برایتان میگذارم: دیگه چی میگین؟ دوم آنکه: در راستای بهار بودن همهاش خوابمان میاید و مثل برنج وارفته شدهایم. سوم اینکه: درحالی که ۵۷ای های عزیز هنوز در مسائل عشقی ناکام ماندهاند و در تنهایی خود سیر میکنند٬ ۶۷ای ها عاشق میشوند٬ دوستی میکنند٬ تجربه میکنند و احیاناْ دلشکسته میشوند. خود این اتفاقها مساله عجیبی نیست اما روبهرو شدن ۵۷ای ها با ۶۷ای ها خودش داستان جالبی است. چون آنها در ذهنشان اینها را هنوز بچه میبینند و باورشان نمیشود که اینها وارد دنیای آدم بزرگها شدهاند. چهارم: انقدر پُررو شدهام که شعر انگلیسی ترجمه میکنم. به مترجمان با سابقه هم برنخورد. ادعایی ندارم. اما خوشم میاید٬ دوست دارم اصلاْ! فقط زیادی کار سختی است.
|